استاد واسطی پور، جمعه 20 اسفند

اهمیت مسئله‏ی تبلیغ: پیامبران مهم‏ترین وظیفه‏شان تبلیغ بوده است. «بلغ» یعنی رسیدن. «بلاغ یعنی» رساندن. رساندن پیام الهی. این پیام باید به کجا برسد؟ 1- قلب مخاطب 2- فکر و اندیشه مخاطب. و رساندن این پیام‏ها هنر است. از مسائل مهم در موفقیت در تبلیغ: 1- انگیزه. باید برای تبلیغ انگیزه داشته باشیم، با چه نیت و هدفی تبلیغ می‏کنیم. در روایت است که «نیت المرء، خیر من عمله». چرا که این نیت است که برای انجام کار به ما شجاعت می‏دهد. پیامبر (ص) می‏فرمایند «انما انأ مبلغ». مبلغ به عنوان یک امت معرفی می‏شود. چرا که هرکسی که چیزی از یک مبلغ شنیده و به واسطه‏ی مبلغ به فیضی رسیده است با او محشور می‏شود.

این انگیزه و هدف است که انسان را به جلو می‏برد. امام خمینی می‏فرمایند ما مسئول نتیجه نیستیم. ما مسئول عملیم. در تبلیغ و صحبت کردن ابزار خاصی نداریم ودستمان خالی است واین انگیزه و هدف است که دست ما را می‏گیرد. نیت و انگیزه اگر واقعاً برای خدا باشد، خداوند کمک و یاری می‏کند. «ان ینصر الله ینصرکم». مسئله‏ی دیگری که مهم است، محتوای تبلیغ است. اینکه ما چه رسالتی داریم. چه می‏خواهیم برسانیم. مهم‏ترین رسالت تبلیغ، برانگیختن فطرت انسانی است. باید سوالاتی بکنیم که فطرت مخاطب بیدار شود. «صَدَعَ»، یعنی شکاف. یعنی باید در احساس شخص مقابل شکاف ایجاد کنیم تا بدنبال مطلب برود. فعل صدع برای آهن و چوب و. . . بکار نمی‏رود، بلکه برای شیشه بکار می‏رود. در واقع خدا می‏خواهد بگوید که وجود انسان شفاف است. درواقع اگر کسی به مذهب اهل بیت گرایش پیدامی‏کند، این ما نیستیم که او را کشانده‏ایم، بلکه خود اهل بیت هستند که او را می‏کشند و به همین خاطر نیت خالص مهم است.

استاد سهیل اسعد، پنج شنبه 19 اسفند

این بحث را در چند بعد می‏توان مطرح کرد

استاد ملک زاده، پنج شنبه 19 اسفند

فرض اول: پیام خوبی برای مطرح کردن وجود دارد و اطلاعات کافی در اختیار داریم. در اینجا دو چیز لازم داریم؛ یک: آشنایی با زبان. دو: شناخت درست از فرهنگ و زندگی مخاطبان و شرایط سیاسی اجتماعی و فرهنگی آن‏ها. اگر این دو باشد می‏توانیم از مطلب خیلی کاربردی و به جا استفاده کنیم.

اکنون بزرگترین مانع برای انتقال معارف اسلامی خودمان هستیم. خودمان مانع این امر می‏شویم. خودمان یعنی تک تک ما. اولین قدم این است که زبان بلد باشیم. علامه طباطبایی در سن شصت سالگی فرموده بودند که اگرمی‏توانستم اشتغالاتم را رها کنم و زبان یاد بگیرم حتماً این کار را می‏کردم. این اهمیت یادگیری زبان را می‏رساند. یادگیری زبان باید بطوری باشد که بتوانیم زیبا صحبت کنیم و طرف را تحت تأثیر قرار بدهیم. برای مثال شهید مطهری که آنچنان زبان آلمانی را خوب صحبت می‏کردند که وقتی شهید شدند رادیوی آلمان از ایشان به عنوان یکی از بهترین متکلمان زبان آلمانی یاد کرد. زبان عربی نیز بسیار مهم است. چرا که زبان قرآن و ائمه‏ی ماست. در بسیاری از کشورها اگر عربی بلد نباشی تو را آدم حساب نمی‏کنند و عالم نمی‏دانند.

استاد عصام العماد، جمعه 13 اسفند

جریاناتی که در کشورهای عربی اتفاق افتاده است را می‏توان به سه دسته تقسیم کرد: در مرحله‏ی اول قیام مردم بر علیه استعمار است. مردم بسیاری به صحنه آمدند و شهدای بسیاری دادند برای اعتراض به دولت‏ها و حکومت‏ها. ولی در مرحله‏ی دوم به جای اینکه قدرت بدست مردم برسد به دست کسانی رسیده بود که جز ظلم به مردم کاری نمی‏کردند. مانند قذافی، آل خلیفه و . . . و در مرحله‏ی سوم جنبش‏های مردمی و اسلامی هستند که در حال حاضر بهترین شرایط را پیدا کرده‏اند.

یمن وابسته به آمریکاست. مخصوصاً چند روز قبل از 11 سپتامبر آمریکا می‏گفت که علی عبدالله صالح بهترین حامی منافع ملی آمریکا در یمن است. دو روز پیش علی عبدالله می‏دید که نزدیک بیست شهر یمن مرگ بر علی عبدالله صالح می‏گویند و فکر می‏کرد که آمریکا از او دفاع خواهد کرد. ولی وقتی دید حمایتی در کار نیست، در سخنرانی خود اعلام کرد که حقیقت این قیام‏ها را بر علیه حاکمان عربی می‏گوید و علناً اعلام کرد که این قیام‏ها که برعلیه ماست در دفتری در اسرائیل و توسط اوباما انجام می‏شود. بعدها در اعترافات خود بیان کرد که مسئولیت حملات بسیاری را که توسط آمریکا صورت گرفت را خودش به عهده گرفته و گفته که کار ارتش یمن بوده و نه آمریکا.

سران حکومتی عرب، فکر می‏کنندکه این قیام‏ها را آمریکا بر علیه آنان به راه انداخته است ولی در حقیقت این قیام‏ها کاملاً مردمی است و دخلی به آمریکا ندارد.

استاد الکرانی، جمعه 13 اسفند

حوادث بحرین تازه شروع نشده. تا قبل از این هیچ روزی بحرین آرامش را به خود ندیده است. ابتدا تاریخ بحرین را بیان می‏کنم: تاریخ بحرین در صدر اسلام با نامه‏ای که پیامبر به حاکم بحرین نوشته است شروع شد. حاکم آن زمان منذر التمیمی بوده است که نامه را دریافت می‏کند. تاریخ سیاسی از جایی شروع می‏شود که حاکم بحرین لشگری را برای کمک به پیامبر می‏فرستد. مردم بحرین در ابتدا شیعه بودند ولی بعدها در مورد ولایت امیر المومنین تخلف کردند. در واقع هروقت انقلابیون شیعه مشکلاتشان شدید می‏شد به بحرین می‏رفتند.

نقش مردم بحرین در قیام مختار: مردم از همان زمان بسیار انقلابی و فعال بوده‏اند.

هجوم آل خلیفه به بحرین: بحرین در زمان پهلوی جزئی از کشور ایران بود. آل خلیفه از منطقه‏ای در قطر آمدند و مسلط شدند. و طبیعتاً ورود آن‏ها بدون دخالت انگلیس میسر نبود. اولین روزی که وارد بحرین شدند روزی خونبار بود. آن‏ها از قبیله‏های بادیه نشین برای سیطره خود استفاده کرند. بادیه نشین‏های کشورهای دیگر. و از آن روز تاریخ قتل و کشتارهای انقلابیون شروع شد. قبل از این، ورود نظامیان اجنبی غیر ممکن بود. چرا که مردم بشدت مقابله می‏کردند و نمی‏گذاشتند. مانند زمانی که نیروهای پرتقالی می‏خواستند وارد شوند و مردم مقاومت کرده شهدای بسیاری دادند و نگذاشتند. در دوره پهلوی شاه چون سکولار بود به شیعیان بحرین کاری نداشت و اصلاً حمایتشان نمی‏کرد. در حال حاضر شیعیان تفاوتی با سنی‏ها احساس نمی‏کنند، ولی سنی ها باز هم با حالت سکولار با آن‏ها برخورد می‏کنند.